падо́нкі
‘рэшткі вадкасці з асадкамі на дне пасудзіны’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| падо́нкі | |
| падо́нкаў | |
| падо́нкам | |
| падо́нкі | |
| падо́нкамі | |
| падо́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)