падну́кваць

‘прыспешваць, прымушаць каго-небудзь рабіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падну́кваю падну́кваем
2-я ас. падну́кваеш падну́кваеце
3-я ас. падну́квае падну́кваюць
Прошлы час
м. падну́кваў падну́квалі
ж. падну́квала
н. падну́квала
Загадны лад
2-я ас. падну́квай падну́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падну́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)