паднаве́ць

‘абнавіцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паднаве́е паднаве́юць
Прошлы час
м. паднаве́ў паднаве́лі
ж. паднаве́ла
н. паднаве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паднаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)