падмігну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падмігну́ падмігнё́м
2-я ас. падмігне́ш падмігняце́
3-я ас. падмігне́ падмігну́ць
Прошлы час
м. падмігну́ў падмігну́лі
ж. падмігну́ла
н. падмігну́ла
Загадны лад
2-я ас. падмігні́ падмігні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падмігну́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)