падкіпячо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. падкіпячо́ны падкіпячо́ная падкіпячо́нае падкіпячо́ныя
Р. падкіпячо́нага падкіпячо́най
падкіпячо́нае		 падкіпячо́нага падкіпячо́ных
Д. падкіпячо́наму падкіпячо́най падкіпячо́наму падкіпячо́ным
В. падкіпячо́ны (неадуш.)
падкіпячо́нага (адуш.)		 падкіпячо́ную падкіпячо́нае падкіпячо́ныя (неадуш.)
падкіпячо́ных (адуш.)
Т. падкіпячо́ным падкіпячо́най
падкіпячо́наю		 падкіпячо́ным падкіпячо́нымі
М. падкіпячо́ным падкіпячо́най падкіпячо́ным падкіпячо́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)