падкіда́льнік
‘прыстасаванне і чалавек’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| падкіда́льнік | падкіда́льнікі | |
| падкіда́льніка | падкіда́льнікаў | |
| падкіда́льніку | падкіда́льнікам | |
| падкіда́льнік | падкіда́льнікі | |
| падкіда́льнікам | падкіда́льнікамі | |
| падкіда́льніку | падкіда́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)