падкула́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падкула́чнік падкула́чнікі
Р. падкула́чніка падкула́чнікаў
Д. падкула́чніку падкула́чнікам
В. падкула́чніка падкула́чнікаў
Т. падкула́чнікам падкула́чнікамі
М. падкула́чніку падкула́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)