падко́рчыць

‘крыху скурчыць што-небудзь (падкорчыць ногі)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падко́рчу падко́рчым
2-я ас. падко́рчыш падко́рчыце
3-я ас. падко́рчыць падко́рчаць
Прошлы час
м. падко́рчыў падко́рчылі
ж. падко́рчыла
н. падко́рчыла
Загадны лад
2-я ас. падко́рчы падко́рчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час падко́рчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)