падзіркава́ць

‘прадзіравіць, прадраць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падзірку́ю падзірку́ем
2-я ас. падзірку́еш падзірку́еце
3-я ас. падзірку́е падзірку́юць
Прошлы час
м. падзіркава́ў падзіркава́лі
ж. падзіркава́ла
н. падзіркава́ла
Загадны лад
2-я ас. падзірку́й падзірку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падзіркава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)