падзівава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| падзівава́нне | |
| падзівава́ння | |
| падзівава́нню | |
| падзівава́нне | |
| падзівава́ннем | |
| падзівава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)