падзё́ўбаць

‘падзёўбаць каго-небудзь, што-небудзь і па чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падзё́ўбаю падзё́ўбаем
2-я ас. падзё́ўбаеш падзё́ўбаеце
3-я ас. падзё́ўбае падзё́ўбаюць
Прошлы час
м. падзё́ўбаў падзё́ўбалі
ж. падзё́ўбала
н. падзё́ўбала
Загадны лад
2-я ас. падзё́ўбай падзё́ўбайце
Дзеепрыслоўе
прош. час падзё́ўбаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)