падзяўбці́ся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. падзяўбе́цца падзяўбу́цца
Прошлы час
м. падзё́ўбся падзяўблі́ся
ж. падзяўбла́ся
н. падзяўбло́ся
Дзеепрыслоўе
прош. час падзё́ўбшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)