падзяўбці́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падзяўбу́ падзяўбё́м
2-я ас. падзяўбе́ш падзеўбяце́
3-я ас. падзяўбе́ падзяўбу́ць
Прошлы час
м. падзё́ўб падзяўблі́
ж. падзяўбла́
н. падзяўбло́
Загадны лад
2-я ас. падзяўбі́ падзяўбі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падзё́ўбшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)