падзяме́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| падзяме́льнік | падзяме́льнікі | |
| падзяме́льніка | падзяме́льнікаў | |
| падзяме́льніку | падзяме́льнікам | |
| падзяме́льніка | падзяме́льнікаў | |
| падзяме́льнікам | падзяме́льнікамі | |
| падзяме́льніку | падзяме́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)