падзяме́лле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| падзяме́лле | падзяме́ллі | |
| падзяме́лля | падзяме́лляў | |
| падзяме́ллю | падзяме́ллям | |
| падзяме́лле | падзяме́ллі | |
| падзяме́ллем | падзяме́ллямі | |
| падзяме́ллі | падзяме́ллях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)