падзьму́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падзьму́ падзьмё́м
2-я ас. падзьме́ш падзьмяце́
3-я ас. падзьме́ падзьму́ць
Прошлы час
м. падзьму́ў падзьму́лі
ж. падзьму́ла
н. падзьму́ла
Загадны лад
2-я ас. падзьмі́ падзьмі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падзьму́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)