падзако́нны
прыметнік, адносны
| падзако́нны | падзако́нная | падзако́ннае | падзако́нныя | |
| падзако́ннага | падзако́ннай падзако́ннае | падзако́ннага | падзако́нных | |
| падзако́ннаму | падзако́ннай | падзако́ннаму | падзако́нным | |
| падзако́нны ( падзако́ннага ( | падзако́нную | падзако́ннае | падзако́нныя ( падзако́нных ( | |
| падзако́нным | падзако́ннай падзако́ннаю | падзако́нным | падзако́ннымі | |
| падзако́нным | падзако́ннай | падзако́нным | падзако́нных | |
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)