падвынікава́ць

‘падвынікаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падвыніку́ю падвыніку́ем
2-я ас. падвыніку́еш падвыніку́еце
3-я ас. падвыніку́е падвыніку́юць
Прошлы час
м. падвынікава́ў падвынікава́лі
ж. падвынікава́ла
н. падвынікава́ла
Загадны лад
2-я ас. падвыніку́й падвыніку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падвынікава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)