падвынікава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| падвынікава́нне | |
| падвынікава́ння | |
| падвынікава́нню | |
| падвынікава́нне | |
| падвынікава́ннем | |
| падвынікава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)