падвушча́ць

‘падвушчаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падвушча́ю падвушча́ем
2-я ас. падвушча́еш падвушча́еце
3-я ас. падвушча́е падвушча́юць
Прошлы час
м. падвушча́ў падвушча́лі
ж. падвушча́ла
н. падвушча́ла
Загадны лад
2-я ас. падвушча́й падвушча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падвушча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)