падаро́жнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| падаро́жнічанне | |
| падаро́жнічання | |
| падаро́жнічанню | |
| падаро́жнічанне | |
| падаро́жнічаннем | |
| падаро́жнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)