падаро́жнік
‘вандроўнік’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| падаро́жнік | падаро́жнікі | |
| падаро́жніка | падаро́жнікаў | |
| падаро́жніку | падаро́жнікам | |
| падаро́жніка | падаро́жнікаў | |
| падаро́жнікам | падаро́жнікамі | |
| падаро́жніку | падаро́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)