падако́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
падако́ннік | падако́ннікі | |
падако́нніка | падако́ннікаў | |
падако́нніку | падако́ннікам | |
падако́ннік | падако́ннікі | |
падако́ннікам | падако́ннікамі | |
падако́нніку | падако́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)