падако́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падако́ннік падако́ннікі
Р. падако́нніка падако́ннікаў
Д. падако́нніку падако́ннікам
В. падако́ннік падако́ннікі
Т. падако́ннікам падако́ннікамі
М. падако́нніку падако́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)