падако́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. падако́нне падако́нні
Р. падако́ння падако́нняў
Д. падако́нню падако́нням
В. падако́нне падако́нні
Т. падако́ннем падако́ннямі
М. падако́нні падако́ннях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)