падако́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| падако́нне | падако́нні | |
| падако́ння | падако́нняў | |
| падако́нню | падако́нням | |
| падако́нне | падако́нні | |
| падако́ннем | падако́ннямі | |
| падако́нні | падако́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)