падагульне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
падагульне́нне | падагульне́нні | |
падагульне́ння | падагульне́нняў | |
падагульне́нню | падагульне́нням | |
падагульне́нне | падагульне́нні | |
падагульне́ннем | падагульне́ннямі | |
падагульне́нні | падагульне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)