падавіва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падавіва́ю падавіва́ем
2-я ас. падавіва́еш падавіва́еце
3-я ас. падавіва́е падавіва́юць
Прошлы час
м. падавіва́ў падавіва́лі
ж. падавіва́ла
н. падавіва́ла
Загадны лад
2-я ас. падавіва́й падавіва́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час падавіва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)