пагу́паць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагу́паю пагу́паем
2-я ас. пагу́паеш пагу́паеце
3-я ас. пагу́пае пагу́паюць
Прошлы час
м. пагу́паў пагу́палі
ж. пагу́пала
н. пагу́пала
Загадны лад
2-я ас. пагу́пай пагу́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пагу́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)