пагульта́іць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пагульта́ю | пагульта́ім | |
пагульта́іш | пагульта́іце | |
пагульта́іць | пагульта́яць | |
Прошлы час | ||
пагульта́іў | пагульта́ілі | |
пагульта́іла | ||
пагульта́іла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
пагульта́іўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)