пагультаява́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагультаю́ю пагультаю́ем
2-я ас. пагультаю́еш пагультаю́еце
3-я ас. пагультаю́е пагультаю́юць
Прошлы час
м. пагультаява́ў пагультаява́лі
ж. пагультаява́ла
н. пагультаява́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пагультаява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)