пагультаява́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пагультаю́ю | пагультаю́ем | |
пагультаю́еш | пагультаю́еце | |
пагультаю́е | пагультаю́юць | |
Прошлы час | ||
пагультаява́ў | пагультаява́лі | |
пагультаява́ла | ||
пагультаява́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
пагультаява́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)