пагукну́ць
‘пагукнуць каго-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пагукну́ | пагукнё́м | |
пагукне́ш | пагукняце́ | |
пагукне́ | пагукну́ць | |
Прошлы час | ||
пагукну́ў | пагукну́лі | |
пагукну́ла | ||
пагукну́ла | ||
Загадны лад | ||
пагукні́ | пагукні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
пагукну́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)