пагукну́ць
‘пагукнуць каго-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пагукну́ | пагукнё́м | |
| пагукне́ш | пагукняце́ | |
| пагукне́ | пагукну́ць | |
| Прошлы час | ||
| пагукну́ў | пагукну́лі | |
| пагукну́ла | ||
| пагукну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| пагукні́ | пагукні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пагукну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)