пагукава́ць

‘пагукацца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагуку́ю пагуку́ем
2-я ас. пагуку́еш пагуку́еце
3-я ас. пагуку́е пагуку́юць
Прошлы час
м. пагукава́ў пагукава́лі
ж. пагукава́ла
н. пагукава́ла
Загадны лад
2-я ас. пагуку́й пагуку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пагукава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)