пагугня́віць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пагугня́ўлю пагугня́вім
2-я ас. пагугня́віш пагугня́віце
3-я ас. пагугня́віць пагугня́вяць
Прошлы час
м. пагугня́віў пагугня́вілі
ж. пагугня́віла
н. пагугня́віла
Дзеепрыслоўе
прош. час пагугня́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)