пагу́бнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пагу́бнік | пагу́бнікі | |
| пагу́бніка | пагу́бнікаў | |
| пагу́бніку | пагу́бнікам | |
| пагу́бніка | пагу́бнікаў | |
| пагу́бнікам | пагу́бнікамі | |
| пагу́бніку | пагу́бніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)