пагруко́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
пагруко́тванне | |
пагруко́твання | |
пагруко́тванню | |
пагруко́тванне | |
пагруко́тваннем | |
пагруко́тванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)