паго́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| паго́р’е | паго́р’і | |
| паго́р’я | паго́р’яў | |
| паго́р’ю | паго́р’ям | |
| паго́р’е | паго́р’і | |
| паго́р’ем | паго́р’ямі | |
| паго́р’і | паго́р’ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)