паглыбачэ́ць

‘стаць глыбокім, глыбачэйшым’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паглыбачэ́е паглыбачэ́юць
Прошлы час
м. паглыбачэ́ў паглыбачэ́лі
ж. паглыбачэ́ла
н. паглыбачэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час паглыбачэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)