павышчы́кваць
‘павырываць, павышчыпваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| павышчы́кваю | павышчы́кваем | |
| павышчы́кваеш | павышчы́кваеце | |
| павышчы́квае | павышчы́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| павышчы́кваў | павышчы́квалі | |
| павышчы́квала | ||
| павышчы́квала | ||
| Загадны лад | ||
| павышчы́квай | павышчы́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| павышчы́кваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)