павышаро́ўваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павышаро́ўваны павышаро́ўваная павышаро́ўванае павышаро́ўваныя
Р. павышаро́ўванага павышаро́ўванай
павышаро́ўванае		 павышаро́ўванага павышаро́ўваных
Д. павышаро́ўванаму павышаро́ўванай павышаро́ўванаму павышаро́ўваным
В. павышаро́ўваны (неадуш.)
павышаро́ўванага (адуш.)		 павышаро́ўваную павышаро́ўванае павышаро́ўваныя (неадуш.)
павышаро́ўваных (адуш.)
Т. павышаро́ўваным павышаро́ўванай
павышаро́ўванаю		 павышаро́ўваным павышаро́ўванымі
М. павышаро́ўваным павышаро́ўванай павышаро́ўваным павышаро́ўваных

Кароткая форма: павышаро́ўвана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)