павыхо́дзіць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - павыхо́дзім
2-я ас. - павыхо́дзіце
3-я ас. павыхо́дзіць павыхо́дзяць
Прошлы час
м. павыхо́дзіў павыхо́дзілі
ж. павыхо́дзіла
н. павыхо́дзіла
Загадны лад
2-я ас. - павыхо́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыхо́дзіўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)