павытру́чваць
‘вытруціць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| павытру́чваю | павытру́чваем | |
| павытру́чваеш | павытру́чваеце | |
| павытру́чвае | павытру́чваюць | |
| Прошлы час | ||
| павытру́чваў | павытру́чвалі | |
| павытру́чвала | ||
| павытру́чвала | ||
| Загадны лад | ||
| павытру́чвай | павытру́чвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| павытру́чваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)