павыто́чваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
павыто́чваны | павыто́чваная | павыто́чванае | павыто́чваныя | |
павыто́чванага | павыто́чванай павыто́чванае |
павыто́чванага | павыто́чваных | |
павыто́чванаму | павыто́чванай | павыто́чванаму | павыто́чваным | |
павыто́чваны ( павыто́чванага ( |
павыто́чваную | павыто́чванае | павыто́чваныя ( павыто́чваных ( |
|
павыто́чваным | павыто́чванай павыто́чванаю |
павыто́чваным | павыто́чванымі | |
павыто́чваным | павыто́чванай | павыто́чваным | павыто́чваных |
Кароткая форма: павыто́чвана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)