павытарка́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павытарка́ю павытарка́ем
2-я ас. павытарка́еш павытарка́еце
3-я ас. павытарка́е павытарка́юць
Прошлы час
м. павытарка́ў павытарка́лі
ж. павытарка́ла
н. павытарка́ла
Загадны лад
2-я ас. павытарка́й павытарка́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павытарка́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)