павысу́джваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павысу́джваны павысу́джваная павысу́джванае павысу́джваныя
Р. павысу́джванага павысу́джванай
павысу́джванае		 павысу́джванага павысу́джваных
Д. павысу́джванаму павысу́джванай павысу́джванаму павысу́джваным
В. павысу́джваны (неадуш.)
павысу́джванага (адуш.)		 павысу́джваную павысу́джванае павысу́джваныя (неадуш.)
павысу́джваных (адуш.)
Т. павысу́джваным павысу́джванай
павысу́джванаю		 павысу́джваным павысу́джванымі
М. павысу́джваным павысу́джванай павысу́джваным павысу́джваных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)