павыстры́кваць

‘павыпырскваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыстры́кваю павыстры́кваем
2-я ас. павыстры́кваеш павыстры́кваеце
3-я ас. павыстры́квае павыстры́кваюць
Прошлы час
м. павыстры́кваў павыстры́квалі
ж. павыстры́квала
н. павыстры́квала
Загадны лад
2-я ас. павыстры́квай павыстры́квайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыстры́кваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)