павысачэ́ць

‘стаць высокім, высачэйшым’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павысачэ́ю павысачэ́ем
2-я ас. павысачэ́еш павысачэ́еце
3-я ас. павысачэ́е павысачэ́юць
Прошлы час
м. павысачэ́ў павысачэ́лі
ж. павысачэ́ла
н. павысачэ́ла
Загадны лад
2-я ас. павысачэ́й павысачэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час павысачэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)