павыпіха́ны
прыметнік, адносны
| павыпіха́ны | павыпіха́ная | павыпіха́нае | павыпіха́ныя | |
| павыпіха́нага | павыпіха́най павыпіха́нае |
павыпіха́нага | павыпіха́ных | |
| павыпіха́наму | павыпіха́най | павыпіха́наму | павыпіха́ным | |
| павыпіха́ны ( павыпіха́нага ( |
павыпіха́ную | павыпіха́нае | павыпіха́ныя ( павыпіха́ных ( |
|
| павыпіха́ным | павыпіха́най павыпіха́наю |
павыпіха́ным | павыпіха́нымі | |
| павыпіха́ным | павыпіха́най | павыпіха́ным | павыпіха́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)