павыпу́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыпу́чваю павыпу́чваем
2-я ас. павыпу́чваеш павыпу́чваеце
3-я ас. павыпу́чвае павыпу́чваюць
Прошлы час
м. павыпу́чваў павыпу́чвалі
ж. павыпу́чвала
н. павыпу́чвала
Загадны лад
2-я ас. павыпу́чвай павыпу́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыпу́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)