павыпу́чваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павыпу́чваны павыпу́чваная павыпу́чванае павыпу́чваныя
Р. павыпу́чванага павыпу́чванай
павыпу́чванае		 павыпу́чванага павыпу́чваных
Д. павыпу́чванаму павыпу́чванай павыпу́чванаму павыпу́чваным
В. павыпу́чваны (неадуш.)
павыпу́чванага (адуш.)		 павыпу́чваную павыпу́чванае павыпу́чваныя (неадуш.)
павыпу́чваных (адуш.)
Т. павыпу́чваным павыпу́чванай
павыпу́чванаю		 павыпу́чваным павыпу́чванымі
М. павыпу́чваным павыпу́чванай павыпу́чваным павыпу́чваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)