павыпла́кваны
прыметнік, адносны
| павыпла́кваны | павыпла́кваная | павыпла́кванае | павыпла́кваныя | |
| павыпла́кванага | павыпла́кванай павыпла́кванае |
павыпла́кванага | павыпла́кваных | |
| павыпла́кванаму | павыпла́кванай | павыпла́кванаму | павыпла́кваным | |
| павыпла́кваны павыпла́кванага |
павыпла́кваную | павыпла́кванае | павыпла́кваныя павыпла́кваных |
|
| павыпла́кваным | павыпла́кванай павыпла́кванаю |
павыпла́кваным | павыпла́кванымі | |
| павыпла́кваным | павыпла́кванай | павыпла́кваным | павыпла́кваных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)