павыпада́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. павыпада́е павыпада́юць
Прошлы час
м. павыпада́ў павыпада́лі
ж. павыпада́ла
н. павыпада́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час павыпада́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)